Było mi tak dobrze , że nie mogłam wstać , a na dodatek miałam piękny sen . Otworzyłam oczy i zobaczyłam , że nigdzie nie ma BlueMoona zaczęłam się rozglądać , aż ujrzałam drogę z kwiatów - Jakie to urocze - powiedziałam sama do siebie i poszłam ich śladem . Po drodze towarzyszyły mi ptaki :
- Długo czekałeś - zapytałam wilka
- Tylko chwilkę - podszedł i pocałował mnie na powitanie
- Przepraszam , ale było mi tak dobrze , że nie mogłam wstać - uśmiechnęłam się
( BlueMoon?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz