Od Arduina c.d. od Emerald

Jednym okiem gapiłem się na Damona i uśmiechałem się złośliwie, a drugim na Emerald.

Naprawdę, jak na waderę była bardzo odważna... I piękna (xD).

Gdy ''złapała'' moje spojrzenie, uśmiechnęła się słodko, po czym wywołała na scenę Damona.

*Bla, bla, bla. Po występie xD*

-Ruszcie dupy! - Wydarłem się do wilków po dwóch godzinach ''pakowania'' o jakie mnie poprosili.

-Uspokój się... - Próbowała złagodzić sytuację Emerald

Odburknąłem jej coś pod nosem, po czym wyrwałem Damonowi butelkę z resztkami whiskey, opróżniłem i wywaliłem za siebie.

- Tak to się robi - mruknąłem.

-Uwaga! - krzyknęła Emerald, chcąc ogłosić coś niesłychanie ważnego.

(Eme? )