Od Uzuri C.D. Ako

Ja nie mogę, ten wilk mówił do mnie... szkoda tylko, że nie mogłam nic z tym zrobić. Intuicja jakoś powstrzymywała mnie od zaatakowania go (dziwne). Spróbowałam się z powrotem zamienić w wilka ale to nic nie dało. Spojrzałam na niego i bezradnie rozłożyłam łapy. On pokiwał głową. Zaczęłam kreślić obrazki na ziemi, żeby się z nim porozumieć. Narysowałam wilka i strzałkę w moją stronę. Chyba coś mu zaiskrzyło, że jestem wilkiem. Nagle mnie olśniło. Podeszłam bliziutko do niego, spojrzałam mu w oczy i spróbowałam "wgrać" do jego głowy następującą wiadomość: "nie wiem, coś ty za jeden ale widzę że jesteś wilkiem tak jak ja. Nazywam się Uzuri. Przez lata utraciłam zdolnoś odkształcenia się. Jeżeli możesz mi pomóc to nie obrażę się".

Ako? Twój ruch...